Door de lens

Mijn eerst verdiende fooi van het pannenkoekenhuis stak ik in een nieuwe camera. Geen spiegelreflex (zoveel fooi verdien ik nou ook weer niet), maar wel eentje met een mooie grote lens. Bij de eerste klik was ik verslaafd.

Een goede foto maak je niet zomaar. Iedereen met een breinomvang groter dan een pinda kan een plaatje schieten, maar het vergt kennis en inzicht om een mooi beeld neer te zetten.

Op school volgen wij een cursus fotografie. Een deskundig fotograaf leert ons de do’s en don’ts op het gebied van fotograferen. Dat is gelijk waar ik afhaak. De menselijke geest is een eigenwijs ding en die van mij is dat zeker. ‘Pfft,’ hoor ik mezelf zeggen. ‘Ik bepaal zelf wel wat ik do en don’t’.

Als een fotograferende rebel wijk ik van de gebaande paden af, om vervolgens terug te komen met een serie overbelichte plaatjes. Toch maar advies van iemand anders aannemen dan?

Rolletje

Fotografie is nostalgie. Mijn vader heeft een oude spiegelreflexcamera van veertig jaar oud. Het ding is op zichzelf al een plaatje. Met een grote zorgvuldigheid stelt hij zijn lens in: een macro-lens voor portretten en telelens voor natuurfoto’s. Mijn ogen glimmen als hij me de camera laat vasthouden en me uitlegt hoe ik een diafragma moet instellen.

Tegenwoordig gaat het allemaal een stuk gemakkelijker. Mijn vader had 24 kansen om een mooie foto te maken voordat zijn rolletje op was, ik een SD-kaart van 32 GB. Klinkt toch iets minder romantisch.

Herinnering

Een foto zegt meer dan duizend woorden. Maar wat is er nu zo bijzonder aan? Een foto verandert nooit, al doen de mensen op de foto dat wel. Het vastgelegde moment wordt een herinnering. Het mooie aan herinneringen is dat ze niet vergaan.

Op mijn nachtkastje staat een foto van mijn oma. Met haar ogen lacht ze naar me door de dikke glazen van haar bril. Om haar nek hangt de gouden ketting die ik nu draag. Ik kijk graag naar deze foto. Al is oma er niet meer, de herinnering blijft. Dankzij de foto is ze toch een beetje bij me.

Perspectief

Het mooie aan fotografie vind ik dat je je meer bewust wordt van je omgeving. Kijk door de lens en er vallen je dingen op waar je normaal niet zo snel op zou letten. De laatste bladeren die van een boom vallen, een mus voor je neus die dankbaar de broodkruimels van je boterham pikt, de oude man op het bankje die na vijftig jaar nog steeds liefdevol de hand van zijn vrouw beetpakt. Het zijn de kleine momenten die de meest bijzondere foto’s opleveren.

Fotografie is creatie. Of je nu een uitgebreide reportage met de mooiste natuurfoto’s maakt of het houdt bij een simpele selfie met je iPhone: we leggen graag vast wat we mooi vinden. Allemaal vanuit ons eigen perspectief. Dat vind ik nou bijzonder.

Fotografeer jij weleens?

Afbeelding: pcwallart.com, reveal.co.uk, uberhumor.com, plus.google.com

#Journalistiek #JOURNALISTIEK