Groener aan de overkant

Het gras in mijn voortuin is mooi groen. Hier en daar schieten de eerste krokussen al naar boven. De buurman aan de overkant maait zijn gras. Pas als ik de perfecte sprieten in zijn voortuin bekijk, zie ik ook de dorre plekken op mijn gazon.

Het gras vergelijken heb ik altijd al gedaan. De pop waar ik als klein meisje mee speelde was lang niet zo mooi als die van mijn vriendinnetjes. Ik smeekte mijn ouders om een omafiets toen ik naar de brugklas ging, puur omdat al mijn klasgenoten er één hadden. En tot op de dag van vandaag lijkt elk gerecht dat ik in een restaurant bestel lang niet zo smakelijk als dat van mijn tafelgenoot.

Onverzadigd

Waarom is het gras groener aan de overkant? Ik heb het me in een filosofische bui (om één of andere reden stel ik mezelf graag levensvragen als ik onder de douche sta) afgevraagd. Ik kan contempleren tot ik een ons weeg, maar daar heb ik nog steeds geen antwoord op gevonden.

Misschien zit het in onze natuur. Zijn we stiekem een stel koeien dat onverzadigd staat te grazen. Als we toch eens konden proeven van het gras in het weiland aan de overkant! Zou dat onze vier magen vullen?

Fierljeppen

Lang voelde ik me ook onverzadigd. In de trant van ‘de lat leg je zelf’, pakte ik deze lat en ging ik het liefst fierljeppend naar de overkant. De koeien daar zaten wel goed. Het enige wat ik me af kan vragen is: ‘Hoe kom je daar?!’. Maar aangezien ze te ver weg zijn om mijn geschreeuw te horen, zal ik toch proberen de overkant te moeten bereiken. Daar is het gras groener.

Stel dat koeien kunnen fierljeppen en je uiteindelijk in het weiland aan de overkant terecht komt. Smaakt het gras dan sappiger? Of kom je tot de conclusie dat er net zoveel dorre plekken zijn als in het grasveld waar je zojuist je best hebt gedaan vandaan te komen?

Goed gazon

Geen enkel gras is perfect. Ook niet bij de buren. Hun gras lijkt groen, maar wie weet staan ze tienduizend in het rood. Misschien fluiten de vogeltjes vrolijk in de voortuin, terwijl er in de achtertuin gevochten wordt als kat en hond. Vergeet niet dat voor de buurman het gras aan de overkant ook groener is.

Geen pop, kwam ik uiteindelijk achter, was zo speciaal als die waar ik mee speelde. Het oude tweedehandsje waar ik in de brugklas mee naar school fietste is nog steeds mijn trouwe stalen ros. En na proeven bleek mijn zalmsalade net zo goed te smaken als de pasta van mijn vriendin.

Staren naar het gras van een ander maakt dat van jou niet groener. Je zult zelf je eigen gazon moeten verzorgen. Het is wat je er zelf van maakt. Mijn gras, leer ik mezelf, is goed zoals het is.

Afbeeldingen: kasteelruiterscoevorden.nl, telegraaf.nl, loesje.nl

#Life