Zomerkriebels

Daar hangen ze: de blauwe bikini, die me vragend aankijkt of hij naar buiten mag. Het jurkje, dat niet kan wachten om mijn (nu nog witte) benen te laten zien. Ik heb ze te pakken: de zomerkriebels.

In gedachten bevind ik me niet in een muffe collegezaal, maar op een wit strand met palmbomen. Het zand kriebelt tussen mijn tenen, terwijl ik vanuit mijn hangmat melk drink uit mijn kokosnoot (nee, niet met mijn billen bloot).

Hangmat

Werken, uur na uur, dag in dag uit, is vermoeiend. Niet te vergeten stressvol. Daarom is vakantie broodnodig om bij te komen. Aangezien niet iedereen geld en tijd heeft om even een jaar meditatie- en yogacursussen op Bali te gaan doen, kan ontstressen ook dichter bij huis. Ook voor wie geen twaalfdaags verblijf in een vijfsterrenhotel in Dubai is weggelegd, kan simpelweg bijkomen in eigen achtertuin. Koud drankje, hangmat, zonnebril op en genieten maar.

Ik ben nooit het type geweest dat graag drie weken op een camping in Zuid-Frankrijk bivakkeert. Toiletgebouwen, afwassen, schreeuwende kinderen, muggen overal… Ik ben meer een comfortkatje dat waarde hecht aan haar eigen kamer met een zacht bed. Met zijn vieren opgepropt in de caravan zitten en Monopoly spelen omdat het buiten regent hoeft voor mij niet zo nodig.

Wespen en waterijsjes

Zolang ik me kan herinneren, bracht ik mijn zomers door op vakantieparken. Ik heb vrijwel elk Landal Park gezien en werd al gauw beste vrienden met Bollo de Beer. De mooiste herinneringen heb ik overgehouden aan deze familievakantie: boottochtjes op de Moezel, mijn vader die de wespen van mijn waterijsje jaagt (en vervolgens zelf wordt gestoken) en zwemmen in het meer tot mijn handen rimpelden als die van een hoogbejaarde.

Nu ik wat ouder ben, is het anders. Vakantieplannen maak ik meestal pas eind juni. Een opstandige puber die zich te goed voelt op vakantie te gaan met de ‘ouwelui’ ben ik nooit geweest. Wie weet ga ik dit jaar op vakantie met mijn ouders, een vriendin of vriend. Time will tell.

Genieten

Ik heb me voorgenomen om elk jaar (minstens) een wereldstad te bezoeken. In de vijfde klas stapte ik met twintig scholieren in een vliegtuig en vloog naar de eeuwige stad met haar kathedralen, fonteinen- en het beste ijs dat ik ooit gegeten heb. Een jaar later genoot ik met mijn moeder op de trappen van de Sacre-Coeur met van een croissantje en een geweldig uitzicht. En vorig jaar was het een weekje zon, zee en strand in Barcelona.

De zomer lijkt nog ver weg, maar de eerste zonnestralen smaken naar meer. Wacht maar. Nog even en mijn zomerjurkje mag de kast uit, en ook mijn blauwe bikini hoeft niet lang meer te wachten. Het enige waar ik me de komende zomer druk om zal maken, is hoeveel ijsklontjes er in mijn limonade gaan.

Heb jij al zin in de zomer?

Afbeeldingen: weheartit.com