Kletskous of einzelgänger?
- bkeizerr
- 18 jul 2015
- 3 minuten om te lezen
Wij denken graag in hokjes. Iets is zwart of wit. Links of rechts. Goed of fout. Zo zijn er ook twee soorten mensen: introverten en extroverten.
De Dikke Van Dale vertelt: ‘Introvert: naar binnen gekeerd, zijn gemoedsbewegingen in zich opsluitend. Extravert: naar buiten gekeerd, zeer open in handelen en spreken.’

Spraakwater
Extraverte mensen krijgen energie van gezelschap. Introverte mensen houden van sociaal contact, maar hechten er ook waarde aan om op zichzelf te zijn. In onze westerse cultuur is het haast een ongeschreven regel om spontaan, uitbundig, de leukste versie van jezelf te zijn en je assertief op te stellen.
Onder het mom van ‘student zijn’ begeef ik me met een paar vrienden in het nachtleven van Utrecht. Het spraakwater vloeit rijkelijk uit de tap (Zal ik bier ooit lekker gaan vinden? Waarschijnlijk niet.) en geeft sommige jongens de moed om hun beste openingszinnen in de strijd te gooien. ‘Ben jij zo mooi geboren of ben ik aan het dromen?’, spreekt een onbekende jongen met een dubbele tong. Met een ‘droom lekker verder’ verplaats ik me naar het damestoilet als nooduitgang. Sommige types zijn een beetje té extravert voor mij…

Kwakend
Zelf heb ik nooit- aangeschoten gasten met slechte openingszinnen uitgezonderd- veel moeite gehad met contact maken. Het verlegen eendje dat ik vroeger was, is nu veranderd in een kwakend, wat groter eendje. In een gesprek met mij vallen niet vaak ongemakkelijke stiltes, simpelweg omdat ik nooit stop met praten. Of dat goed of slecht is, zal ik maar in het midden laten…
Ik hou van situaties waarin ik nieuwe mensen kan ontmoeten. Iedereen heeft zijn eigen verhaal. Eens een vreemdeling, ooit misschien de beste vriend in je leven. Maar dat zal je nooit weten als je niet de kans pakt om hem of haar te leren kennen. Op school, op een verjaardag of in de trein: ik hoor graag alles van iedereen.
Toch kunnen al deze sociale activiteiten soms ook verstikkend werken, als je niet af en toe wat tijd maakt voor jezelf. Op zondagochtend een uur het bos in met alleen mijn hardloopschoenen als gezelschap vind ik heerlijk. Of wanneer ik thuiskom na college en de enige verplichting waaraan ik hoef te voldoen bestaat uit languit op de bank liggen met een nieuwe aflevering van Modern Family. Het zijn de introverte momenten, die mij extravert maken.

Ambivert
De clichés zijn dus bekend: uitgesproken, sociaal vaardige kletskousen noemen we extravert. Einzelgängers die wat stiller zijn en liever op de achtergrond blijven, noemen we introvert. Deze eigenschappen worden in de psychologie niet gezien als twee kanten van een munt, maar als de uitersten van een spectrum. En, zoals met zoveel dingen, vallen hier ook weer mensen in het midden.
In 1947 gaf psycholoog Hans Eysenck als eerste een naam aan deze middenmoot: de zogeheten ‘ambiverten’. Dit soort mensen is flexibeler, emotioneel stabieler en heeft een sterke intuïtie. Ze genieten van de aanwezigheid van een grote groep, maar trekken zich ook terug op zijn tijd.
Wanneer je bij een sollicitatiegesprek gevraagd wordt naar je persoonlijkheidstype, hoef je dus geen slaapverwekkend verhaal op te hangen over hoe je in sommige situaties een extravert bent, maar ook introverte momenten hebt. Zeg gewoon dat je ambivert bent. Je hebt immers het beste van twee werelden- en het klinkt nog intelligent ook.
Zie jij je zelf meer als introvert of extrovert?
Afbeeldingen: weheartit.com, tumblr.com
Comments